Βακτηριακή Υπερανάπτυξη Λεπτού Εντέρου
Η βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO) συμβαίνει όταν υπάρχει μη φυσιολογική αύξηση του συνολικού βακτηριακού πληθυσμού στο λεπτό έντερο.
Η βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO) συνήθως προκύπτει όταν για κάποιο λόγο, όπως χειρουργική επέμβαση ή ασθένεια, επιβραδύνεται τη διέλευση των τροφων. Αυτό δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για αυξημένη αναπαραγωγής βακτηρίων.
Ενώ το SIBO είναι συχνά μια επιπλοκή της χειρουργικής επέμβασης στον πεπτικό σωλήνα, αυτή η κατάσταση μπορεί επίσης να οφείλεται σε δομικά προβλήματα και ορισμένες ασθένειες. Μερικές φορές απαιτείται χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί το πρόβλημα, αλλά τα αντιβιοτικά είναι η πιο κοινή θεραπεία.
εξατομικευμένη ιατρική φροντίδα από τον ειδικό γαστρεντερολόγο
Δρ Ευάγγελου Ρούσσο.
Συμπτώματα
Τα σημεία και συμπτώματα του SIBO συχνά περιλαμβάνουν:
- Απώλεια όρεξης
- Πόνος στην κοιλιά
- Ναυτία
- Φούσκωμα
- Ένα άβολο αίσθημα πληρότητας μετά το φαγητό
- Διάρροια
- Ακούσια απώλεια βάρους
Πότε να δείτε γιατρό
Το φούσκωμα, η ναυτία και η διάρροια είναι σημεία και συμπτώματα πολλών εντερικών προβλημάτων. Επισκεφθείτε το γιατρό σας για μια πλήρη αξιολόγηση εάν αντιμετωπίζετε:
- Επίμονη διάρροια ή έντονο φούσκωμα/ μετεωρισμό
- Γρήγορη, ακούσια απώλεια βάρους
- Κοιλιακός πόνος που διαρκεί περισσότερο από μερικές ημέρες
- Εάν έχετε έντονο πόνο στην κοιλιά, αναζητήστε άμεση ιατρική φροντίδα.
Αιτίες
Η βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO) μπορεί να προκληθεί από:
Επιπλοκές της κοιλιακής χειρουργικής, συμπεριλαμβανομένης της γαστρικής παράκαμψης για την παχυσαρκία και της γαστρεκτομής για τη θεραπεία του πεπτικού έλκους και του καρκίνου του στομάχου.
Δομικά προβλήματα μέσα και γύρω από το λεπτό έντερο, συμπεριλαμβανομένων πιθανών μετεγχειρητικών συμφύσεων ή εκκολπωμάτων.
Ορισμένες ασθένειες, όπως η νόσος του Crohn, η μετακτινική εντερίτιδα, το σκληρόδερμα, η κοιλιοκάκη, ο διαβήτης ή άλλες καταστάσεις που μπορούν να επιβραδύνουν την κινητικότητα του εντέρου.
Θεραπεία
Η βακτηριακή υπερανάπτυξη λεπτού εντέρου αντιμετωπίζεται επιτυχώς με σχήματα αντιβίωσης πού εκριζώνουν τους βακτηριακούς πληθυσμούς από το λεπτό έντερο. Συνήθως απαιτούνται επαναληπτικά σχήματα κάθε μερικούς μήνες, αφού συχνά η υπερανάπτυξη τείνει να υποτροπιάζει. Σε μία μειοψηφία ασθενών με ιδιαίτερα σοβαρή νόσο, απαιτείται (ημί)μόνιμη θεραπεία συντήρησης με αντιβιοτικά με σκοπό την έλεγχο της νόσου.
Dr Evangelos Russo Ειδικός γαστρεντερολόγος
Πινακας Περιεχομενων
